tamadon

سلام

چند وقت بود در مورد زندگی نمی‌نوشتم و واسه همین گفتم چه موضوعی بهتر از آموزش روابط اجتماعی!

آیا شما هم فکر می‌کنید که دنیا بر پایه‌ی انسانیت، اخلاق، دوستی، احترام متقابل و... می‌چرخه؟! فکر نمی‌کنم کسی اینجوری فکر کنه!

اما اگر اینجوری فکر می‌کنید پیشنهادم اینه که یه صبح تا بعد از ظهر برید توی خیابون‌ یه چرخی بزنید تا حساب کار دست‌تون بیاد.

قبلا در مطلب «وظیفه ای به اسم لطف کردن وجود نداره!!» گفته‌‌بودم:

بعضی از ما، جامعه ای که در اون زندگی می کنیم رو دوست نداریم و برای خودمون یه جامعه ی بهتری تشکیل دادیم که با بودن در اون حالمون بهتر میشه. این جامعه هم کوچکتره و هم دیگه مشکلات جامعه ی بزرگ رو نداره. چون خودمون انتخابش می کنیم. بر اساس سلیقه هامون، مرام زندگی مون،‌ دین مون،‌ عواطف مون و...

الان نمی‌خوام حرف قبلیم رو رد کنم چون واقعا خودم هم قبولش دارم اما حرفم اینه که: دوست عزیز لطفا الکی توهم نزن! هر کسی که قرار نیست در جامعه‌ی تو قرار بگیره...

قرار نیست هر کسی که بهش می‌گیم «دوست» دقیقا مثل شما با اخلاق، با مرام، عزیز، آدم و ... باشه که؛ تک و توک پیدا می‌شن آدم‌هایی که ارزش دوستی رو درک کنند. امیدوارم برای شما پیش نیاد اما برای من بارها پیش اومده با کسایی بودم که تا دلتون بخواد ادعای رفاقت داشتند اما به محض اینکه تونستند ازم سوء استفاده کنند بیکار نشستند.

یه تجربه: قرار نمی‌شه چون آدم X با آدم Y به معنای واقعی دوسته و از آدم Y سوء‌استفاده نمی‌کنه؛ وقتی آدم X با شما هم هست از شما سوءاستفاده نکنه. (سوء استفاده کردن به صورت موردی قابل بررسیه) اتفاقا تجربه نشون داده که احتمال برعکس‌بودنش خیلی هم بیشتره.

نمی‌دونم. شاید ما اشتباه می‌کنیم که از بقیه سوءاستفاده نمی‌کنیم. فکر کنم ارزش‌ها جابجا شده. یه زمانی صداقت و سادگی ارزش بود و الان دودره بازی و عوضی‌بودن ارزشه. واسه همین این مطلب رو نوشتم تا یاد بگیریم از هم سوء استفاده کنیم تا شاید یه زمانی به دردمون خورد! (پیشنهاد اینه که به صورت کارگاهی اول روی همدیگه آزمایش کنید و اگر جواب داد روی غریبه‌ها تستش کنید)

چیز دیگه‌ای که تازه یادگرفتم اینه که سیستم یکی بده یکی بگیر هم خیلی خوب جواب می‌ده‌ها  چون اینجوری مطمئنی که سرت کلاه نمی‌ره و همیشه کارت راه می‌افته و طرف مقابل پیش تو یه چیزی گرویی داره! (حال می‌کنید چه چیزایی یاد گرفتم)

جمع‌بندی:

مطلب قبلیم رو بخونید و با دقت جامعه‌تون رو بسازید و وقتی ازش مطمئن شدید، بدون هیچ چشم‌داشتی و تا جایی که می‌تونید به همدیگه خوبی و لطف کنید. بهتون قول می‌دم از محبت‌کردن به دوستای واقعی‌تون هیچ وقت پشیمون نمی‌شید.

اما اگر در خصوص جامعه‌تون توهم زدید و اشتباهی انتخاب کردید اولا مواظب باشید مورد سوء استفاده قرار نگیرید و دوم اینکه شاید بد نباشه خودتون ازشون سوء استفاده کنید

جمله‌ی آخرم که شاید خیلی به این بحث ربطی نداشته باشه اینه که: آدم‌ها (حتی خودم) خیلی بیشتر از اون چیزی که نشون می‌دند می‌تونند «پَست» باشند. پس انتظار هرچیزی رو داشته باشید...